Tobogan - 3. tydzień

Jana z Danką jak zwykle rozpoczęły tydzień od angielskiego z Malcolmem. Tym razem poprawiały mu nastrój swoimi weekendowymi przygodami. W tym samym czasie Maruška z Radkiem pełną parą uczestniczyli w szkoleniu z dziedziny DPH i raportów kontrolnych – całkiem gęsty temat na poniedziałek. We wtorek składaliśmy Ivance życzenia z okazji urodzin (słodka 20), podobno gościnę przygotowywała nam w poniedziałek do samej nocy, ale następnego dnia były jakieś problemy z przewiezieniem łakoci z domu do pracy. Kiedy jej mąż dostarczył je w końcu koło południa powiedział, że rano musiał wcześniej wstać i wszystko upiec, więc kto wie, gdzie leży prawda... Adelka Danki kupiła sobie kaktus. Od razu zrobiła mu zdjęcie, które wstawiła na google plus z informacją, że kupiła kaktus i nie wie, jak się nim zajmować. Następnego dnia rano była zawiedziona tym, że przez noc wcale nie podrósł. Mocno rozdrażniona tym doświadczeniem naskoczyła wieczorem na sąsiadkę za to, że nie oddała im jeszcze instrukcji obsługi termostatu. Energiczna dziewczynka, która oczekuje szybkich wyników. W tym tygodniu znaleźliśmy nową osobę, która pomyślnie pokonała wszystkie przeszkody rozmowy kwalifikacyjnej i w przyszłych dniach zasili swoją znajomością niemieckiego szeregi Houstonu. Rozmowy kwalifikacyjne zakończyły się także w praskim biurze. Z trzynastu zaproszonych osób nie stawiło się tylko pięć co, w porównaniu do doświadczeń z przeszłości, stanowi całkiem dobry wynik. I nowi koledzy po raz trzeci. Przyjęliśmy nową współpracowniczkę i muszę powiedzieć, że z niej niezła kicia. Oceńcie sami (foto). Jirka Š. i jego zespół intensywnie finalizuje Josephinę. Tak intensywnie, że nie ma czasu chodzić na squash. Kiedy wieczorem w środku tygodnia na chwilę się „wyrwał” było widać, że dawni nie trenował. Określenie „było widać” po chwili poprawił na słówko „nędza”, które jest bardziej ekspresywne, ale podobno lepiej opisuje jego wynik. Lukáš z morawskiego zespołu pojechał w środę na spotkania w Brnie. W międzyczasie dzwoniła do niego żona Katka, że zepsuł się jej mikser i prawdopodobnie wywaliło korki w całym mieszkaniu. Resztę dnia musiała czekać aż z pracy wróci jej wybawiciel, otworzy skrzynkę rozdzielczą i naprawi bezpiecznik. Wszystko poszło dobrze i stało się jasne, że w roli złotej rączki urósł wyraźnie w jej oczach. Polski zespół, czy też jego intensywnie zaokrąglająca się szefowa, świętuje pierwszą jaskółkę „hospital” w formie uzgodnionego szkolenia i testu w polskim szpitalu i jednocześnie przygotowuje się na krajowe forum w Łodzi. Danka z Kristą ze słowackiego zespołu natknęły się w podróży na niczym niefałszowaną zimę (viz foto). Danka utknęła na godzinę w korku i musiała odwołać jedno spotkanie, a Krista jechała po autostradzie 80 km/h. Skoro jesteśmy już przy autostradach. Trenki kupował węgierską winietę. Dyktował numer rejestracyjny i zapomniał podać państwo. Zamiast CZ dostał znaczek PL, a w drodze nagrały go trzy kamery. Wygląda na to, że będzie miał co wyjaśniać. Pod koniec tygodnia ZuzKa z wracała z Peťą Mikulášem z Pragi do domu i znalazła miejsce w tzw, cichym wagonie – oczywiście miała kłopoty. Nie mogła z nikim rozmawiać, nie mogła zamówić jedzenia (ponieważ się go tam nie zamawia) i właściwie nie mogła nawet spać, ponieważ nie umie tego robić inaczej niż na głos. Jeżeli mam być szczery, na koniec po prostu wyrzucili ją z wagonu :-) A co na zakończenie? Na zewnątrz biało, więc koniec będzie należał do śniegu i to dwa razy. Dzieci Petra D. wyszły w niedzielę na zewnątrz lepić bałwana w duchu freestyle. Myślę, że powstał całkiem fajny cudak – sprawdźcie sami (viz foto). Malcolm przekonał nas, że po śniegu można biegać. Wykorzystał jeden ze swoich prezentów urodzinowych – rejestrację na bieg Winter run Ostrava. Pobiegł (viz foto) i zajął piękne, drugie miejsce (viz foto). Oskar