Cały tydzień przebiegał pod znakiem festiwalu zakupowego eBF. Od poniedziałku do niedzieli. Dla niektórych z nas nie tylko w tym tygodniu. A kiedy już wyglądało na to, że wydarzenie ucieka mi z głowy, przebiegał przez nią z tupotem pomysł na ulepszenie albo wspomnienia. Piękny tydzień. Z nowości na tegorocznej konferencji według mnie na pewno sukces odniosły piąta scena, dyskusyjny format prezentacji, poranne spotkania biegaczy Malcolma, tłumaczenie we wszystkich salach. Również wystąpienie zakupowych artystów na wręczaniu nagród FSA, autobusowa wycieczka po Ostrawie, odwiedziny w miejskiej galerii. Dobre było to, że już (od razu) we wtorek wieczorem na wernisażu RAZEM uświadomiłem sobie, że cieszymy się na wspólne spotkanie. Na pewno nie byłem jedynym, kto miał taki pomysł. Dokładniej – wielu z nas na wielu czekało z niecierpliwością. Kiedy przeskoczę aż do końcowej oceny wygląda na to, że nie zawiedliśmy się wzajemnie. Ostatecznie osądźcie sami, te hasła i zdania wyciągnąłem z tekstów, które jeden z nas zbierał na przyszłość i dla ZuzKi: Przyjazna i domowa atmosfera | zajmowaliśmy się wieloma praktycznymi przykładami | jestem absolutnie zachwycony organizacją, wspaniałymi ludźmi i wykładami, przyjadę znowu | ogromne zastępy specjalistów | jednoznacznie udała się nowość w postaci pięciu scen | możecie pytać o doświadczenia i rozwiązanie problemów | mogę poznać opinię wielu z danej dziedziny | w Ostrawie jest super mix sektora firmowego i publicznego | nawet kiedy mówimy o procesach, technologiach i zakupach, wciąż jesteśmy ludźmi | do programu włączane są również występy muzyczne i wystawy | to, co dzieje się tutaj w Ostrawie jest po prostu wyjątkowe | jak jedna wielka rodzina | możliwość bycia tutaj | fair play, przyjazna akcja | publiczność jest wciągnięta do wydarzeń… Dobrze się to czyta. Gdyby ktoś chciał obejrzeć zdjęcia, znajdzie je w linku tutaj. Konferencja wszystkich pozbawiła sił, nie złamała nas. Przez weekend było ruchliwie. ZuzKa po raz drugi została ciocią, tym samym gratulujemy Lucce. Hanka znów ogłosiła zapadnięcie w sen zimowy, ale potem biegła jeszcze na klasowe spotkanie SUŠky 2001–2005. Andrea okładała lodem nogę młodego karateki (nie puszczajcie dzieci na sporty walki!) Jirka Špalek jechał ze swoimi dziewczynami na zakupy do Polski a Kaplanowie ponownie wyruszyli do teatru w Bratysławie. Pięknego tygodnia. m
Back to Top